Licht schijnen op Trauma

Geschreven door Anja

Wanneer we een situatie meemaken; intens, niet te overzien, geen direct oplossing voorhanden, geen mogelijkheid om er van weg te bewegen, dan beleven we deze situatie geïsoleerd. Deze subjectief waarneming geeft via ons zenuwstelsel, in dit geval via de hersenstam, een signaal af naar ons lichaam. In een bedreigende, geïsoleerd beleefde situatie wordt de Nervus Vagus geactiveerd en iemand wordt in de overlevingsstand gebracht. Deze heeft twee vertakkingen, één naar de voorzijde van je lichaam de ander naar de achterzijde van je lichaam. Van de achterzijde duwt je als het ware naar voren om te vechten of te vluchten. Als vechten of vluchten niet meer mogelijk is heeft het lichaam nog een optie en zal dit ook alleen in situaties doen wanneer er niets anders meer mogelijk is en dat is de tak aan de voorzijde activeren en deze duwt je als het ware naar achter en brengt je in een bevriezing met als doel dat je uit verbinding gaat met jezelf en met de situatie zodat je kunt overleven door je gevoel op pauze te zetten. Welke reactie van de overleving geactiveerd wordt is geen bewuste cognitieve beslissing maar een biologische.

Een traumatische gebeurtenis wordt opgeslagen in je Fascia (bindweefstel) er wordt steeds meer bekend over de Fascia en haar functie. Het is een alles verbindend weefsel met een geheugen en helderheid zoals van een kristal. Ze helpt je herinneren dat je op een later moment wanneer je uit de bedreigende situatie bent je alsnog kunt bevrijden van dat wat op het moment zelf te intens voor je was. Het is een schijndood, je bent er even niet, we zien dit ook bij de dieren, zij schudden zich direct daarna uit en kunnen verder met het leven. Wij mensen kunnen ons hele leven verder leven zonder het van ons af te schudden met als gevolg dat we in deze overleving blijven leven. Het kan hier gaan over 1 of meerdere specifieke situatie die steeds relatief kort duren, maar ook aan wat minder zichtbare en sluimerende situaties welke constant aanwezig zijn. Dit wordt ook wel een actief en passief trauma genoemd ook is een combinatie van deze beide mogelijk. De reactie van ons lichaam is hetzelfde hierop. Het is ook gebleken dat mensen wie kunnen vechten en vluchten veel minder getraumatiseerd raken omdat het lichaam de vecht en vlucht hormonen aanmaakt die direct zorgen voor verwerking en je was ook in staat je zelf naar veiligheid te brengen wat een heel ander gevoelsbeeld achter laat. Bij bevriezing is dat een heel ander verhaal, delen van onszelf welke in de bevriezing zijn geraakt kunnen zich nog niet beseffen dat ze “gered” zijn, het overleeft hebben, en dus blijft onze innerlijke ervaring hetzelfde reageren totdat we het ons bewust worden en het de nodige aandacht geven.

Er komt steeds meer wijsheid vrij over hoe het lichaam reageert bij trauma. Zo is er veel bekend geworden over de Psoas spier, “de Spier van de Ziel” of ook wel “de Spier van het Trauma” genoemd. Deze helpt het lichaam te overleven, het is een diep liggende spier in je lichaam en vraagt aandacht om te ontspannen. Omdat ze aan bovenbeen en wervelkolom bij je diafragma gehecht is kan het je bekken, je fundamentele centrum, in een dwangstand houden en ook een beperking geven op je ademhaling. Meer lezen over de Psoas Psoas de Spier van de Ziel. Fysieke klachten vaak dus stress gerelateerd helpen je herinneren dat je niet zo door hoeft te leven, je hebt een keuze. Het is best een stap om te herkennen in jezelf dat er trauma of mogelijk trauma nog in je lichaam bewaard ligt, er is steeds meer goede hulp om trauma te verwerken, dus je hoeft het niet je hele leven met je mee te dragen. 

Opgeslagen traumatische ervaringen worden vandaag de dag steeds meer getriggert doordat de energie frequentie van de aarde omhoog gaat, de aarde komt steeds dichterbij de zon en diverse oude wijsheden geven aan dat dit een heel natuurlijk transformerend proces is van de planeet waarop we leven en het grote geheel. Ook zij verhoudt zich vanuit bewustzijn met de andere planeten. Dit geeft ons aardse lichaam de mogelijkheid om alles wat in ons fysieke lichaam aan trauma ligt opgeslagen kan worden los gemaakt, los getrilt. Dit gebeurd via ons energielichaam, het wenst te zuiveren zodat het mee kan bewegen in deze transformerende tijd. Het lijkt iets van nu, maar het is er altijd geweest en zal er ook altijd zijn. Het is een opstijgende bewustzijnsverruimende cyclus waar we nu in zitten. Bewustzijnsverruiming is alleen mogelijk als we ons ontdoen van dat wat ons in het lagere bewustzijn houdt en dat zijn de onverwerkte gebeurtenissen.

Een eerste reactie is als we in trauma stukken worden aangeraakt is het terug te projecteren op de buitenwereld, iemand buiten jezelf, dat kan je partner zijn, je kinderen, je ouders, je docent, je arts, de regering, je huisdier etc. Het is een mens-eigen eerste reactie van de emotionele pijn niet te willen voelen. Aan dit gedrag kun je gaan herkennen in jezelf dat je niet meer kunt reageren vanuit rust en begrip. Het geeft eerder een gevoel van diepe onrust, opgeschud worden, gevoel dat iets je overneemt, willen verdedigen, aanvallen, vluchten of bevriezen. Op z'n moment weet je zeker dat je getriggerd bent in iets wat eerder in je leven heeft plaatsgevonden en zou je er goed aan doen om het aandacht te geven en als je er zelf niet uit komt om hulp kunt vragen.

"Getriggerd voelen is een her-innering en een uitnodiging om naar binnen te gaan"